Restauratie en behoud

Een schip als de Castor heb je niet in bezit. Je zorgt er goed voor tijdens je dagen, en je hebt er veel plezier in haar te restaureren en te navigeren. Je verteld met trots over het heden en verleden van het schip, en waarom ze de moeite waard is om te restaureren en te behouden. En dat alles in de hoop dat de volgende generatie het stokje over zal nemen.

Scheepsbouwkunst

Wanneer men tegenwoordig de langsvarende schepen bekijkt, lijkt het dat de “Eisch der schoonheid” en de “Regel der harmonie van de delen en het geheel” in de hedendaagse scheepsbouw te zijn vergeten, waarbij de meeste scheepsontwerpers hun ideeën lijken op te doen middels het bekijken van bouwwerken op de wal.

“Een schip moet in zijn geheel en gedeeltes een gevoel van harmonie opwekken, om dusdoende naast een werkzaam schip tevens tot een esthetisch kunstwerk te komen”. Dat schreef de heer Vossnack senior ondermeer in een opstelletje in 1937.

De verder onbekende ontwerper van de Castor had dit opstelletje niet alleen gelezen, maar ook goed begrepen. Om de som der delen van een dergelijk bijzonder schip, met kanons, masten, schoorsteen, hijskranen en bijboten tot een harmonieus geheel te brengen, is erg knap. Om vervolgens de overige eisen welke aan het schip werden gesteld, m.b.t. snelheid, bereik, stabiliteit, waterdichte indeling en een comfortabele accommodatie voor 52 opvarenden, allemaal in een rompje te implementeren welke absoluut prachtig is om naar te kijken, is rondweg briljant.

Het stuurhuis voorop geplaatst en het verder vlakke hoofddek geeft de suggestie van snelheid een wendbaarheid, denk daarbij aan een hazewind. De kniklijn in de boeg geeft een gevoel van kracht. De rond gevormde kruiserhek maakt het geheel ook nog eens gracieus, waarbij de hoge masten zeker helpen dat te bewerkstelligen.

Castor is een prachtige herinnering waar de Nederlandse Scheepsbouw in de na-oorlogse jaren toe in staat was. Ze stamt uit de tijd dat schepen nog als degelijke jachten werden gebouwd.

Verleden

De rijke historie van het schip is ronduit boeiend. Het oorspronkelijke ontwerp als een schaap met 5 poten, met intrigerende oorlogsfuncties. Het uiteindelijke gebruik als Loodsboot, waarbij een hele generatie opvarenden het gros van hun werkzame leven hebben gesleten op de Castor. Om vervolgens een tweede leven in te gaan als Kerkschip, en vast een speciaal plekje heeft verkregen in de harten van massa’s mensen rond de Middellandse Zee.

Heden

Als door een wonder heeft ze de hierop volgende 10 jaar lange sloopboot periode doorstaan. Vrijwel alle zeeschepen worden gesloopt in de tijd dat ze geen commercieel nut meer hebben, en het moment dat ze een onherroepelijke historische status verkrijgen.

Wij proberen Castor door deze moeilijke periode heen te krijgen, zodat ze wordt behouden als 1 der weinige Zeegaande Monumenten welke Nederland nog heeft.

In de herfst, winter en lente restaureren we haar stukje bij beetje, om haar vervolgens in de zomer in te zetten voor wie het ook wil, zolang het het Varende Monument maar eer aan doet.