Op de brug

Van het magnetisch kompas werd vroeger een heus kunstwerk gemaakt. Het is naast mooi nog steeds essentieel, daar het de koersinformatie geeft aan de zeepiloot.

Het is een klein wonder dat er zo weinig scheepsantiek van de Castor werd ontvreemd tijdens de lange oplegperiodes. Zover wij weten slechts wat souvenirtjes.

Het stuurhuis kon daarom volledig origineel worden gerestaureerd, waarbij alle grote ornamenten welke sinds 1950 op het schip staan, behouden bleven. Ook de kleinere details zoals telefoon, roerstandaanwijzer en navigatieverlichtingspaneel werden hersteld en weer functioneel gemonteerd. De roodkoperen kachelbuis onder de ramen is een replica.

Het grote stuurwiel valt gelijk op. Deze is zeker niet voor de show, maar absoluut essentieel tijdens het varen met het schip. Castor is niet uitgerust met een modern knuppeltje dus er wordt bij elke vaartocht stevig aan gedraaid. De machinekamertelegraaf ernaast werkt prima, doch wordt de hoofdmachine vaak bediend middels een pneumatische installatie, waardoor we met slechts 1 machinist kunnen varen.

Alle moderne zaken werden rechts van het stuurwiel gemonteerd. We varen nog steeds met de Castor, waarbij een radar, kaartplotter en overige elektronica erg handig zijn.

Beetje slingeren op zee, gezien vanuit het oogpunt van de stuurman. Omstreeks 1955

Ondanks dat we het hebben overwogen, is het schip niet uitgerust met een boegschroef. Het enorme lel van een roer maakt Castor voldoende manoeuvreerbaar, en blijft het dusdoende “Varen als Toen”.

Restauratieprocess